Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΑ 40

Είναι αρκετά συνηθισμένο, τώρα πια, γυναίκες άνω των σαράντα χρονών να τεκνοποιούν με ή χωρίς τη βοήθεια της επιστήμης.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα θέμα. Ο οργανισμός της γυναίκας ή θα είναι έτοιμος να συλλάβει, οπότε μπορεί να προχωρήσει στην εγκυμοσύνη από μόνος του χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα ή δεν θα είναι έτοιμος για την εγκυμοσύνη (η ηλικία θα έχει προχωρήσει αρκετά) όπου η σύλληψη θα καταστεί πολύ δύσκολη και σε πολλές περιπτώσεις αδύνατη.

Έτσι λοιπόν, όταν βλέπουμε μια έγκυο η οποία είναι σε ηλικία άνω των 35 χρόνων ή και άνω των 40 χρόνων, φυσιολογικό είναι να συμπεράνουμε ότι ο οργανισμός είναι σε θέση να φέρει εις πέρας την εγκυμοσύνη αυτή.

Θα αναφερθούμε σε εγκυμοσύνες, στις οποίες η σύλληψη γίνεται φυσιολογικά αλλά η έγκυος είναι κάπως προχωρημένης ηλικίας. Δεν θα αναφερθούμε σε εγκυμοσύνες στις οποίες η γυναίκα έχει συλλάβει ενώ βρισκόταν στην εμμηνόπαυση, πράγμα που αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο και χρειάζεται ιδιαίτερη υποστηρικτική ορμονική αγωγή.

Η γυναίκα που βρίσκεται σε κάπως προχωρημένη ηλικία για εγκυμοσύνη, σχεδόν δεν διαφέρει σε τίποτα από τη γυναίκα μικρότερης ηλικίας. Λόγω της προχωρημένης ηλικίας όμως, έχει δοθεί χρόνος σε διάφορες νοσολογικές οντότητες άσχετες με την εγκυμοσύνη να αναπτυχθούν. Έτσι, έχει πολύ περισσότερο χρόνο να αναπτύξει σακχαρώδη διαβήτη, κάποια πέτρα στη χολή ή στο νεφρό ή ακόμα και κάποιο νεόπλασμα. Αυτές οι καταστάσεις βεβαίως μπορεί να εμφανισθούν και σε μικρότερη ηλικία, αλλά όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να υπάρξουν.

Έτσι λοιπόν, μια γυναίκα που μένει έγκυος σε μεγαλύτερη ηλικία μπορεί να αντιμετωπίζει διάφορες άλλες καταστάσεις μαζί με την εγκυμοσύνη, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν, καθώς και άλλες όπως η καρδιακή νόσος, κιρσοί, νευρολογικά και αιματολογικά σύνδρομα, έρπης, έλκος, νόσος του μαστού.

Η έγκυος που βρίσκεται σε κάπως προχωρημένη ηλικία, παρακολουθείται ιδιαίτερα από τον γυναικολόγο της, ο οποίος κάνει τακτικές αιματολογικές εξετάσεις, στην προσπάθειά του να ελέγξει καλύτερα τη γυναίκα. Ο αρχικός έλεγχος που θα γίνει στην εγκυμοσύνη περιλαμβάνει πολύ περισσότερα πράγματα από τον τακτικό έλεγχο που γίνεται σε μια νέα έγκυο. Επίσης, το ιστορικό που λαμβάνεται είναι λεπτομερέστατο.

Στη μετέπειτα παρακολούθηση της εγκυμοσύνης, ο γυναικολόγος κάνει τακτικά υπερηχογραφήματα καθώς και άλλα τεστ με τα οποία προσπαθεί να διαγνώσει κάποιο σύνδρομο του παιδιού, που μπορεί να προέλθει από τη μεγαλύτερη ηλικία της μητέρας, όπως είναι το σύνδρομο Down, η δισχιδής ράχις κ.α. Η αμνιοκέντηση είναι μία εξέταση η οποία γίνεται ως επί το πλείστων σε γυναίκες άνω των 35 χρονών, κατά την οποία λαμβάνεται αμνιακό υγρό από την εσωτερική κοιλότητα της μήτρας και κατόπιν εξετάζεται κυτταρολογικά για την ανεύρεση ορισμένων συνδρόμων που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Εκτός από την πιθανότητα συγγενών ανωμαλιών στο έμβρυο, ο γυναικολόγος θα κάνει τακτικές κολπικές καλλιέργειες για να διατηρεί τον κόλπο καθαρό, όπως και τακτικά υπερηχογραφήματα για να ελέγχει τη ζωηρότητα και σωματική ακεραιότητα του εμβρύου.

Ο γυναικολόγος μπορεί επίσης να υιοθετήσει ορισμένες ειδικές εξετάσεις, που πολλές φορές είναι απαραίτητες όταν η έγκυος είναι κάπως προχωρημένης ηλικίας. Κατά τη διάρκεια του τοκετού θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα, λόγω του ότι η έγκυος έχει λιγότερη αντοχή για να φέρει σε πέρας την προσπάθεια του τοκετού, καθώς και περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσει κάποια επιπλοκή, όπως η αδράνεια της μήτρας (ιδιαίτερα αν η γυναίκα είναι πρωτότοκος) κ.ά.

Μετά τον τοκετό πρέπει να υπάρχει στενή παρακολούθηση της λοχείας, διότι πιθανότητες δημιουργίας ψυχολογικών και σωματικών συνδρόμων, είναι αυξημένες. Αν υπήρχαν νοσολογικές οντότητες πριν την εγκυμοσύνη και κατά τη διάρκειά της παρακολουθήθηκαν, θα πρέπει να επανελεγχθούν και να προσπαθήσουμε να τις φέρουμε στην ισορροπία που βρίσκονταν πριν την εγκυμοσύνη.

Η μέλλουσα μητέρα που θα βρίσκεται σε προχωρημένη κάπως ηλικία θα πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα τη διατροφή της, καθώς και να βρίσκεται σε καλή σωματική και ψυχολογική υγεία, έτσι ώστε να μπει στην εγκυμοσύνη με τις καλύτερες δυνατόν προϋποθέσεις.